Chinese techmiljardairs, hun Amerikaanse draagmoeders en tientallen baby’s

Van pure verbazing moest ik af en toe even stoppen met lezen. Kon dit echt zijn? Stond dit werkelijk in de degelijke The Wall Street Journal? Of was het zo’n nepartikel waarmee oplichters op het internet kliks van goedgelovigen verzamelen?

Het artikel was echt, en is te lezen in de app en op de website van de zakenkrant. Met de kop: ‘De Chinese miljardairs die via draagmoeders in de VS tientallen baby’s krijgen’. Eén van die miljardairs is Xu Bo, oprichter en topman van een groot Chinees gamebedrijf.

Een rechter in Los Angeles was iets vreemds opgevallen toen ze bezig was met een routineklus: ouderschapsverklaringen afgeven voor kinderen die op de wereld gebracht worden door een draagmoeder. Een Chinese man had een ouderschapsverklaring aangevraagd voor minstens vier nog ongeboren kinderen, en was – eveneens via draagmoeders – ook al vader, of aanstaande vader, van nog acht andere kinderen in de VS. Zelf woont hij in China.

Om opheldering gevraagd verklaarde de man per videoverbinding tegenover de rechter dat hij hoopte via draagmoeders twintig in de VS geboren kinderen te krijgen. „Jongens, want die zijn superieur aan meisjes.” Later zouden die zijn bedrijf kunnen overnemen, was het idee. Een deel van zijn reeds geboren Amerikaanse kroost verbleef overigens nog in de VS, in afwachting van de benodigde reisdocumenten. Xu had nog geen tijd gehad om ze op te zoeken.

De rechter gaf de ouderschapsverklaring niet af. Dat was volgens de krant een zeldzaam geval waarin de Amerikaanse „draagmoeder-industrie” te maken kreeg met enige weerstand tegen een trend dat rijke Chinezen via draagmoeders in de VS kinderen krijgen (draagmoederschap is in hun eigen land verboden). In de Verenigde Staten blijkt een kleine maar bloeiende markt te zijn ontstaan van draagmoederbureaus, advocatenkantoren, klinieken, baby-bezorg- en oppasdiensten die wensouders uit het buitenland helpen bij het krijgen van kinderen – en zo nodig meer dan één of twee.

Musk als rolmodel

Elon Musk zou voor rijke Chinezen met een grootschalige kinderwens een rolmodel zijn. „Sommige Chinese ouders, geïnspireerd door de veertien kinderen van Musk, betalen miljoenen om in de Verenigde Staten vrouwen te huren die hen helpen grote families te stichten.” Drie van Musks kinderen zijn dankzij een draagmoeder ter wereld gekomen.

The Wall Street Journal citeert een oprichter van verschillende vruchtbaarheidsklinieken in de VS en Mexico, die vertelt dat Chinezen vroeger vooral een beroep deden op Amerikaanse draagmoeders vanwege de Chinese eenkindpolitiek. Daaronder was het verboden om meer dan één kind te hebben.

Maar dat beleid is in 2015 afgeschaft. Nu zou een groeiend aantal superrijke Chinezen „tientallen of zelfs honderden baby’s bestellen om een onstuitbare familiedynastie te vestigen”. Een niet bij naam genoemde advocaat uit Los Angeles vertelt in de krant dat hij een klant had geholpen om via Amerikaanse draagmoeders twintig kinderen te krijgen. En kinderen die in Amerika zijn geboren hebben automatisch Amerikaans staatsburgerschap (al wil Trump dat afschaffen).

Het verband met Musk is niet zo gek. Musk en ook andere tech-ondernemers uiten vaak hun bezorgdheid over de lage geboortecijfers in westerse landen. Peter Thiel, een van de oprichters van PayPal en Palantir, heeft belangen genomen in een keten van vruchtbaarheidsklinieken in Zuidoost-Azië, met sinds kort een filiaal in Los Angeles, waar ook bemiddeld wordt voor draagmoederschap.

Vorige maand schreef de ex-vriendin van Xu op het digitale platform Weibo in verschillende landen driehonderd kinderen heeft. Het bedrijf van Xu reageerde daarop met een verklaring dat hij „na jarenlange inspanningen” via draagmoeders in de Verenigde Staten „slechts iets meer dan honderd kinderen heeft”.

Een zwak

De rechter die de aanvraag van Xu Bo voor een ouderschapsverklaring afwees, vond het moeilijk voorstelbaar dat het bij zulke grote aantallen kinderen (van wie velen ook nog ongeveer van dezelfde leeftijd) echt om meer dan een juridische vorm van ouderschap en gezinsverband kan gaan. Maar ja, grote getallen, daar hebben veel techbazen en andere superrijken nu eenmaal een zwak voor, in de VS en blijkbaar ook in China.